Ιστορία

Οι Φούρνοι είναι μια συστάδα άγονων μικρών νησιών και βραχονησίδων στις ανατολικές Σποράδες, μεταξύ Ικαρίας και Σάμου στον Βορρά και Πάτμου στον Νότο. Κατά το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας τους, τα νησιά ήταν ακατοίκητα ή λημέρια πειρατών. Το λιγοστό αρχαιολογικό υλικό υποδηλώνει ότι στην αρχαιότητα οι Φούρνοι ίσως να κατοικήθηκαν κατά την αρχαϊκή και κλασική εποχή, ενώ είναι βέβαιη η κατοίκηση κατά την ελληνιστική και τη ρωμαϊκή εποχή. Στη σύγχρονη εποχή η κατοίκηση τους ξεκινά μετά τα μέσα του 18ου αιώνα.

Στην αρχαία και μεσαιωνική γραμματεία διασώζονται επιγραμματικές αναφορές για τους Φούρνους, κυρίως σε έργα γεωγραφικού ενδιαφέροντος, όπου απλά επισημαίνεται η θέση των νησιών και κάποια από τις παραλλαγές του ονόματος των Φούρνων. Οι μόνες γραπτές μαρτυρίες για τη ζωή στα νησιά είναι οι λιγοστές επιγραφές που βρέθηκαν στη μικρή αρχαία ακρόπολη των Φούρνων και στα υπολείμματα ενός αρχαίου οικισμού στη θέση Καμάρι.

Από την περίοδο της ύστερης Τουρκοκρατίας (2ο μισό του 18ου αιώνα) κι έπειτα, διασώζεται προφορική παράδοση κι αρχειακό υλικό που μαρτυρεί ότι οι Φούρνοι κατοικήθηκαν εκ νέου, αρχικά από Πάτμιους και Δωδεκανήσιους, στους οποίους πολύ γρήγορα προστέθηκαν νέοι κάτοικοι από Ικαρία, Σάμο, Κυκλάδες, Μικρά Ασία, Κρήτη και ηπειρωτική Ελλάδα.

Η ιστορία των νησιών θα πρέπει να εξεταστεί κυρίως σε συνάρτηση με την ιστορία της γειτονικής Ικαρίας και της Σάμου, αλλά και της ιωνικής Μικράς Ασίας, παρατηρώντας κυρίως το τι συνέβαινε εκεί στις αντίστοιχες χρονικές περιόδους.

Το όνομα των Φούρνων

Τα νησιά ήταν γνωστά στους αρχαίους γεωγράφους με διάφορες παραλλαγές του ονόματος τους, ενώ παρατηρείται και κάποια σύγχυση στον Στράβωνα και στον Πλίνιο (ή ίσως στους αντιγραφείς των έργων τους), όπου απαντάται διπλή ονομασία μέσα στα ίδια τα συγγράμματα:

Κορασσίαι (Στράβων, Χ 5, 13 σ.488): “Πλησίον δ’ έσί και η Πάτμος, και [αι] Κορασσίαι, προς δύσιν κείμεναι τη Ικαρία’ αύτη δε Σάμο…..”

Κορσίαι (Στράβων, ΧΙV 1,13 σ.636): “Τῆς δὲ Τρωγιλίου πρόκειται νησίον ὁμώνυμον· ἐντεῦθεν δὲ τὸ ἐγγυτάτω δίαρμά ἐστιν ἐπὶ Σούνιον σταδίων χιλίων ἑξακοσίων͵ κατ᾽ ἀρχὰς μὲν Σάμον ἐν δεξιᾶι ἔχοντι καὶ Ἰκαρίαν καὶ Κορσίας͵ τοὺς δὲ Μελαντίους σκοπέλους ἐξ εὐωνύμων…”

Κορσίαι (stad. mar. magni 284; Αγαθήμερος 18 ( ….επί Κορσίας ρ….) ; IG XII, 6, 2 1203)

Κορσεαί: Εκαταίος ο Μιλήσιος (FGrHist 1 F 143 από Στέφανο Βυζάντιο σ. 376, 10)

Κορσία: (Ηρωδιανός Ι 285, 1 ed Lentz, από Στέφανο Βυζάντιο σ. 376, 11, annotans: δια του ι, stad. Mar. magni 283).

Corassiae (Pliny, Hist Nat 4.12.23): “After we pass these, no regular order can be well observed; the rest must therefore be mentioned indiscriminately. There is the island of Scyros…Patmos……………….the Corassiæ, Lebinthus, Leros, Cinara, Sicinus…’’

Corseae (Pliny, Hist Nat 5.37): “The coast of Ionia has the islands of Trageæ, Corseæ, and Icaros, which has been previously mentioned”

Όνομα κατοίκων στην αρχαιότητα: Κορσεάτης (Στέφ. Βυζάντιος σ. 376,12) και Κορσιñται (t. 1213 XI)

Φούρνοι: Η πρώτη φορά που απαντάται το σύγχρονο όνομα των νησιών είναι στο βυζαντινό Σταδιοδρομικόν [4] του 10ου αιώνα μ.Χ., που περιέχεται στο έργο του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου “Έκθεσις της Βασιλείου Τάξεως”. Το Σταδιοδρομικόν παραθέτει τις αποστάσεις μεταξύ των νησιών που πρέπει να διανύσει ο αυτοκρατορικός στόλος και βρίσκεται στο τέλος του καταλόγου των πλοίων και του εξοπλισμού που συγκεντρώθηκε για την αυτοκρατορική εκστρατεία του 949 μ.Χ, για την αποτυχημένη προσπάθεια ανάκτησης της Κρήτης από τους Σαρακηνούς Άραβες:

“Από της θεοφυλάκτου Πόλεως εις Ηράκλειαν μίλια ξ΄. από Ηρακλείας έως Προικονήσσου μιλ. μ’. από Προικονήσσου έως Αβύδου μιλ. ρ’. από Αβύδου έως Ταπευκία μιλ. ιβ’. από Ταπευκία έως Τενέδου μιλ. η’. από Τενέδου έως Μιτυλίνης μιλ. ρ’. από Μιτυλίνης έως Χίου μιλ. ρ’. από Χίου έως Σάμου μιλ. ρ’. από της Σάμου έως τους Φούρνους μιλ. λ’. από τους Φούρνους έως Ναξίας μιλ. ο’…..”

Ο διάσημος Τούρκος κουρσάρος, ναύαρχος και χαρτογράφος του 16ου αιώνα, Πίρι Ρέις, στο έργο του Kitab-I Bahriye (Βιβλίο Ναυσιπλοΐας) αναφέρεται το 1521 μ.Χ. με τη σειρά του στους Φούρνους και στα καλά τους αγκυροβόλια, αλλά δημιουργεί σύγχυση για την ονομασία του κάθε ενός νησιού χωριστά, αφού αναφέρεται στους σημερινούς Φούρνους με το όνομα Huršyd ( προφανώς εκ του Curshia των Μεσαιωνικών χαρτών, από το αρχαίο Κορσία/Κορσίαι), ενώ ονομάζει Furnaz (προφανώς εκ του λατινικού Fornoli) τη Θύμαινα, λέγοντας ότι οι άπιστοι την ονομάζουν Lipis:

«Τα παλιά χρόνια, τα νησιά ήταν τόπος κατοικίας μοναχών, αλλά τώρα είναι εγκαταλελειμμένα. Είναι γνωστό ότι υπάρχουν αρχαία ερείπια σ’αυτά τα νησιά. Το νησί που εμείς ονομάζουμε Huršyd, οι άπιστοι το λένε Qursije. Το νησί Furnaz εκείνοι το λένε Lipis. Σε περίπτωση που θέλει κάποιος να πλεύσει σε αυτά τα νησιά με μεγάλα πλοία, το βάθος ανάμεσα στα δύο νησιά είναι 40 οργιές(;)»

Fornoli: σε χάρτες της Νεότερης Εποχής

Curshia: σε χάρτες της Νεότερης Εποχής

Κρουσσοί: Νεότεροι Χρόνοι, προφανώς εκ του Curshia < Κορσίαι

Η ταυτοποίηση των σημερινών Φούρνων με τις αρχαίες Κορασσίαι/Κορσεαί/Κορσίαι, έγινε με βάση την επιγραφή που χάραξε ένας φρουρός, πάνω σε βράχο στην αρχαία ακρόπολη των Φούρνων, όπου ο ίδιος αναφέρει ότι φυλάσσει την ακρόπολη των Κορσιητών.